Kleitabletten hebben daar geen last van.
Mal d'archive. Het heeft vast betrekking op geheugen, herinnering, verleden, tijd, verleden tijd, vastleggen, in beton gieten, backuppen.
Bij mijn werkgever planten we bomen voor te toekomst. Toekomstbomen. Maar we planten geen bits in een databank voor de toekomst. Straks, als de bomen er nog staan kunnen we de archiefstukken van 1918 nog wel lezen. Maar die van 2018 niet meer. Want die leggen we nu digitaal "vast" in systemen die er over 100 jaar niet meer zijn.
Misschien wordt er vergeetachtigheid mee bedoeld. Dat heb ik altijd al gehad, maar heb ik er ook last van gehad? Moet ik alles maar onthouden?
Ik heb tegenwoordig een extern geheugen dat me aan mijn afspraken en taakjes helpt herinneren: mijn telefoon. En stuk voor stuk handel ik mijn afspraken en taakjes af. In een nette volgorde, ik vergeet bijna nooit meer een afspraak.
In Mesopotamië kostte het heel veel moeite om een tekstje te schrijven. Je moest er echt voor gaan zitten. Dus je zou zeggen dat alleen heel erg belangrijke dingen opgeschreven werden.
Wij schrijven zo ontzettend veel. Zou men over 1000 jaar uit onze overblijfselen kunnen zien wat wij belangrijk vonden.