Spijkerschrift schilderen

Op buitenkunst heb ik geleerd om in een kwartier iets te schilderen en er dan overheen te gaan met een witkwast. En dan weer een kwartier schilderen, daarna weer witten, enzovoorts, urenlang achter elkaar. Op mijn andere blog Winterfeest is een serie te zien, gemaakt met Chinese tekens.

Onderstaande is afgelopen zomer gemaakt:

Kleitabletten bakken

Nou dat valt niet mee, dat bakken.

Allemaal gebarsten. Buurman Hans doet bak-experimenten met mijn kleitabletten in zijn fin-oven. Wij hebben sinds afgelopen zomer ook een fin-oven, maar vooralsnog bakken wij alleen brood.

Vandaag heb ik weer 5 kleitabletten bij Hans afgeleverd om te bakken. En ook een zwaar stuk ijzer. 

Dit is een dikwandig stuk kokerbalk. Hans heeft bedacht dat als de warmte van het vuur wat gelijkmatiger rond de kleitablet verdeeld wordt dat de kans op barsten kleiner is. Dit heeft hij eerst geprobeerd met een conservenblikje. Helaas kon het conservenblikje daar niet zo goed tegen. Er vielen gaten in door de hitte. Dus dit is conservenblik2.0. Vanmorgen laten afzagen bij ons favoriete landbouwmechanisatiebedrijf Kortier in Bentelo. Met het lasapparaat van mijn andere buurman heb ik één kant dichtgelast. Aan de andere kant heb ik een dekseltje gemaakt dat je kunt vastschroeven met twee boutjes. 

En vanavond dus ook weer 5 kleitabletten gemaakt met spijkerschrift. 

Tja, dat spijkerschrift. Eigenlijk probeer ik wat, en ik hoop maar dat het een beetje deugt. 

Dit is de lijst met tekens die ik ergens van internet heb gehaald. Hiermee probeer ik fonetisch 

Nederlandse woorden te translitereren in spijkerschrift.

In dit boekje staat ook een lijst, maar de tekens zijn wat minder duidelijk:

I am for an art

Op Buitenkunst werd dit jaar in de laatste week het Pop-Art Statement van Claes Oldenburg voorgelezen. Met aan alle workshopgevers de opdracht om iets met een statement te doen.


Tijdens de Shakespeare-schrijfworkshop heb ik dit gemaakt:


I am for an art that is hidden and forgotten,
Diep verstopt in donkere kelders van muffe musea.
Verdrukt en verdrongen, vergeten en verloren,
Daarvoor maak ik mijn kunst.


Ik beschrijf een kleitablet met spijkerschrift
en begraaf hem in de aarde.
Het is geen boodschap aan de kunstenaar of kunstkoper,
Niet aan de museumdirecteur of de kunstdocent,
Ik schrijf een bericht aan de toekomst.


Op deze plek hier in het bos begraaf ik mijn kleitablet,
Diep in het bos, diep in de grond, waar niemand gaat zoeken.


Nineveh, vernield in de oudheid, geplunderd en vernield. Steeds weer opnieuw, en vergeten. Gevonden door de Britten en geplunderd. Door IS opnieuw geplunderd en vernield. Veroverd, geplunderd, vernield. Opbouwen en afbreken, opbouwen en afbreken, wij zijn kinderen die spelen met blokken.


Daarom stuur ik geen flessenpost, want mijn fles
kan gevonden worden, aangespoeld aan het strand,
Nee, ik begraaf mijn kleitablet hier in dit bos,
Zonder dat iemand het ziet, en ik vertel het aan niemand.

Futurologie

Mesopotamiërs hadden de studie van voortekenen, wij hebben futurologie. Wat is nou het verschil tussen hedendaagse waarzeggerij, futurologie en de Mesopotamische studie der voortekenen?


Het lezen van de voortekenen, het voorspellen van de toekomst, is onverminderd populair. Niet alleen bij tante Mien die elke week de horoscoop leest in de krant, maar vooral ook bij wereldleiders en met name bij CEO's van multinationale bedrijven.


Laten we futurologie eens vergelijken met de studie der voortekenen van de Mesopotamiërs.
Voor futurologie is mijn bron vooral de Engelstalige Wikipedia. Daarin wordt het aangeduid als "futures studies" of "foresight".


Futurologie wordt in allerlei vormen aangeboden op universiteiten, maar meestal als onderdeel van andere studies zoals management en economie. Als op zich zelf staande studie wordt het maar op enkele universiteiten  wereldwijd aangeboden.


Waarom zo weinig. Terwijl men er al meer dan 100 jaar over praat. H.G. Wells heeft de term "future studies" bedacht in 1901, en hij jarenlang getracht om er een serieuze wetenschap van te maken.


Waarom is dit toch lastig gebleken, en wat deden de Mesopotamiërs beter?


Het blijkt bij future studies lastig overeenstemming te vinden over een methodologie. De Mesopotamiërs hadden een zeer eenduidige breed geaccepteerde methode. Eén nul voor de Mesopotamiërs.


Het blijkt bij future studies lastig te zijn om overeenstemming te vinden over het aan te bieden lesprogramma (curriculum). De Mesopotamiërs hadden een vast stramien van opleiden. Men moest het lastige spijkerschrift tot in al zijn  finesses kennen, men moest enorme lijsten uit het hoofd leren. Daar werd mee begonnen op zeer jonge leeftijd. Deze opleidingsmethode heeft meer dan 2000 jaar standgehouden. Twee nul voor de Mesopotamiërs


Op Wikipedia staat bij de afbakening van future studies dat bovennatuurlijke middelen niet zijn toegestaan. Maar welke middelen worden dan gebruikt?


Voor de hand liggend zijn de modern "wetenschappelijke" middelen extrapolatie en statistiek. Maar de resultaten hiervan bleken al snel waardeloos. Op Wikipedia staat een lange lijst van middelen om toekomst te voorspellen. Zie hieronder. Maar leveren deze methoden betrouwbaardere resultaten op dan het lezen van een schapenlever? En is het relevant dat er een betrouwbaar resultaat uit komt?


Koning Ashurbanipal had een heel team van toekomstvoorspellers verzameld. Het was de bedoeling dat de voorspellers richting gaven aan zijn beleid. In  die zin lijken ze op het legertje adviseurs dat een moderne president om zich heen heeft. De president bepaald zelf naar wie hij luistert. En als het hem niet bevalt ontslaat hij de adviseur. Maakt het dan uit of die adviseur een betrouwbaar toekomstscenario heeft, of is het belangrijker dat hij goed kan inschatten wat de president wil horen.


De wetenschap kan dat in elke geval niet momenteel. Met name in de VS staat wetenschap momenteel in het verdomhoekje. Maar ook in veel andere landen worden "wetenschappelijk" verkregen scenario's als bijzaak beschouwd. Als het om klimaatverandering gaat is de wil om echt grote stappen te zetten nog erg ver weg. Er zijn wel wat stapjes gemaakt, zoals het klimaatakkoord. Eerst moet de olie op.

Anticipatory thinking protocols:

Causal layered analysis (CLA)

Environmental scanning

Scenario method

Delphi method

Future history

Monitoring

Backcasting (eco-history)

Cross-impact analysis

Futures workshops

Failure mode and effects analysis

Futures wheel

Technology roadmapping

Social network analysis

Systems engineering

Trend analysis

Morphological analysis

Technology forecasting

Theory U

Omens en futurologie

In het boek "Philosophy before the Greeks" van Marc van de Mieroop wordt diep ingegaan op wat wij nu waarzeggerij noemen. Bij de Mesopotamiërs was dit niet een leuke hobby van wat zweverige types die op intuïtief wat patronen zien in horoscopen of theebladeren. Nee, het was een loodzware studie (met veel uit je hoofd leren en slaag), en intuïtief werd niet gewaardeerd. Integendeel, het was van het uiterste belang dat de gevonden voortekenen in de lever van een schaap opgeschreven waren in de vastgestelde lijsten. Als een bepaalde gebeurtenis, bijvoorbeeld mist over een weiland, niet in een lijst stond, dan had het geen betekenis als voorteken.


Er werd onderscheid gemaakt tussen actieve en passieve toekomstvoorspelling. Bij passieve toekomstvoorspelling werden verschijnselen geobserveerd, zoals de loop van de sterren en planeten, of de vlucht van vogels. Bij actieve toekomstvoorspelling werd een vraag gesteld en vervolgens iets ondernomen, zoals een druppel olie op water laten vallen.


Als meest betrouwbaar werd beschouwd wat in het latijn  "extispicium" heet: het bestuderen van de ingewanden van dieren. Bij voorkeur de lever van een schaap.


De periode 2000-1800 voor christus was nogal chaotisch in Mesopotamië en de goddelijke status van koningen was flink afgekalfd. De koning was voorheen de spreekbuis van de goden. Maar gelukkig kon je boodschappen van de goden lezen in de lever van een schaap.


Dit beroep van haruspex, de bekijker van ingewanden,werd nog eeuwenlang gerespecteerd. De Etrusken waren volgens de overlevering goede haruspices. Maar aan het eind van de romeinse tijd werd het toch verboden door een christelijke keizer.

Eindelijk de fouten uit de grammatica gehaald

Mijn vorige bericht blijkt al weer helemaal achterhaald te zijn door het promotieonderzoek van Bram Jagersma


http://www.nieuws.leidenuniv.nl/nieuws-agenda/het-soemerisch-gaf-ons-het-uur.html


Er zijn in het verleden verschillende grammatica's voor het Soemerisch gemaakt, maar het blijkt allemaal nog ingewikkelder in elkaar te zitten.


"Hoe gecompliceerd de analyse van de taal voor Jagersma was, laat zich illustreren aan de hand van de persoonsvorm: die bestaat uit een stam met één tot negen voorvoegsels en één tot drie achtervoegsels. Die voor- en achtervoegsels drukken een breed scala aan betekenissen uit, waaronder tijd, aspect, wijze, persoon en getal van zowel onderwerp, lijdend voorwerp als meewerkend voorwerp, en bepaalde bijwoordelijke bepalingen. Eén persoonsvorm kan zo met al zijn voor- en achtervoegsels een volledige zin uitdrukken. Bijvoorbeeld de werkwoordsvorm munnintumma?a (het vraagteken en de slot-a zijn geen tikfouten). Dit woord betekent ‘toen hij het hier voor haar geschikt had gemaakt’".


Uit het nieuwsbericht op de website van de Universiteit van Leiden komt ook het volgende zinnetje:


"Evengoed blijft hij de gepassioneerde 15-jarige die in de bieb De geschiedenis begint met de Sumeriërs vond, met foto’s van kleitabletten en beelden van vreemde mensen, waardoor zijn nieuwsgierigheid ontbrandde".


Ha, toen ik 15 was, was ik vooral geïnteresseerd in sterrenkunde en deeltjesfysica. Het kwam helemaal niet in me op dat spijkerschrift interessant zou kunnen zijn. Jammer maar helaas! Het had zo anders kunnen zijn.

Spijkerschrift leren

Het leuke van Assyrisch is dat het geen taal is die je even aan google translate toevoegt.
Je kunt hier het Assyrisch woordenboek downloaden, neem even de tijd, er is 90 jaar aan gewerkt

https://oi.uchicago.edu/research/publications/assyrian-dictionary-oriental-institute-university-chicago-cad


Er is wél een website die twitterberichten voor 20 dollar naar spijkerschrift op kleitablet vertaalt. Maar bij nadere beschouwing doen ze alleen transliteratie, geen vertaling naar Akkadisch of Sumerisch. Ze zetten dus gewoon de lettergreep-klanken van het Engels om in Spijkerschrifttekens. Ziet er leuk uit, maar je wordt lekker genept.


Ik heb wat gezocht op internet naar instructie voor beginners om Sumerisch of Akkadisch spijkerschrift te leren. Tot mijn stomme verbazing bleek mijn vader gewoon een boekje in de boekenkast te hebben staan.

Maar wat nog veel bruikbaarder is:  "manuel d'épigraphie akkadienne" van René Labat. Ik bezocht in de kerstvakantie de NINO-bibliotheek in leiden en daar liet iemand me dit ongelofelijke boekwerk zien. Geheel handgeschreven uit 1948 en daarna verschillende keren herdrukt.

In dit boek laat de schrijver de ontwikkeling van de tekens zien vanaf het oud-Sumerische beeldschrift. Ik moet wel mijn Frans een beetje opfrissen om het te kunnen lezen, maar het is razend interessant wat hij schrijft.

Hij legt uit hoe de tekens totaal veranderd zijn en nauwelijks meer te herleiden zijn naar de oorsprong. Maar hij legt ook de logica uit die in het schrift zit. Tekens worden vaak gecombineerd om een bepaalde handeling uit te drukken. Bijvoorbeeld "eten" is opgebouwd uit het teken voor "mond" en het teken voor "brood".

Een teken kan zowel een lettergreep als een heel woord representeren.

Dit zijn alle tekens waaruit het spijkerschrift is opgebouwd.





Kleurenblokjes en lettergrepen

Ha, het blijkt na, een tip van een collega met kinderen op de basisschool, dat daar al veel gewerkt wordt met een soort van lettergrepenschrift. Maar dan met gekleurde plastic blokjes. Als je de Vrije School filosofie volgt, dan zou je zeggen dat kinderen op school al zo veel moeten doen met hun hoofd, laat ze lekker knoeien met klei! Misschien heeft Rudolph Steiner wel ergens iets over kleitabletten gezegd. Ik heb er wat op gegoogled. Waldorfschule, Keilschrift, tontafel. Maar ik heb geen bewijs kunnen vinden dat Steiner kleitabletten voorschrijft: een gemiste kans!

Voor degenen die niet zo Steiner-minded zijn (zoals ik zelf): gekleurde klei kopen en daar spijkerschrift in kerven. Het beste van twee werelden? Toch voelt echte klei fijner...

Eerste kleitablet met echte tekst

De weg - vuur - leven
Helder - weten
Angst - boosheid
Niet - de weg

Eerst natuurlijk geprobeerd om letters op papier te krijgen. Dat blijkt moeilijker te zijn dan spijkers in klei! Netjes schrijven is vanaf de basisschool mijn zwakste punt geweest. Misschien hadden ze me toch spijkerschrift in klei moeten laten maken.

Ik pleit daarom voor een radicale vernieuwing in het basisonderwijs: weg met de vulpennen en de I-pads! We gaan over op Claypads.

Spijkerschrift fonts

Geen idee wat er staat, maar het is gelukt om spijkerschrift fonts te downloaden. Alleen accepteert Blogger de fonts niet. Word wél. Dus dan maar typen in Word en een screenshot in Blogger plakken.

Hier kun je de fonts downloaden:

http://www.hethport.uni-wuerzburg.de/cuneifont/

Klei en spijkers

Hoe is het om opnieuw te leren schrijven? Elk teken moet je tekenen. Het meest leer je van strafregels schrijven. Honderd keer "Ashurbanipal is een zwijn"

Fascinatie voor kleitabletten

Wat maakt dat je ergens door gefascineerd wordt? Waarom, in Zarathoustra's naam, kleitabletten? De meeste kleitabletten bevatten alleen zakelijke informatie. Zoals hoeveel gerst en en hoeveel bier er is afgeleverd bij een klant. Of dat iemand een slaaf heeft gekocht. Op die oude kleitabletten kom je heel soms een wijsheid of een gedicht tegen. Net als op ons wereldwijde webje. Waarvan ik me afvraag of het er na 5000 jaar nog is. Kleitabletten wél.