Dat was in oktober. Het is nu bijna kerst. En ik lees The Harps that once... van Thorkild Jacobsen. Daar geniet ik van. En vandaag ben ik heel kneuterig begonnen aan het maken van een klein arkje van wilgentenen en riet.
En één van mijn kleitabletten is meegebakken met een aantal andere keramiekwerken van anderen in de oven van een plaatselijke kunstenares.
Ik ben nog twee keer in Leiden in het NINO en in het RMO geweest.
Hoe verder? Wat was ook alweer de bedoeling van die interesse in de Mesopotamiërs? Waarom?
En dat drukt me op het feit dat er geen doel was.
Ik had wel allerlei ideeën om creatieve dingen te gaan doen met de Mesopotamische cultuur.
Ik zet ze hieronder even op een rijtje:
- Atra Hasis vertalen in het Nederlands
- Een youtube filmpje waarin ik het Atra Hasis verhaal vertel, met beelden en muziek er bij.
- Sumerische gedichten op muziek zetten
- Spijkerschrift in beton en staal.
- Een ark maken
- Een leverlezing doen met lever van de slager. Het filmen en op youtube zetten.
Er is me gevraagd wat ik voor het vak Assyriologie zou willen betekenen. Ik heb wat artikelen gelezen over watermanagement van de Eufraat en de Tigris met het idee om GIS-gegevens te verzamelen en zelf analyses te doen. Ik heb me wat verdiept in Mesopotamische divinatietechnieken, met name de leverlezing. Met het idee om de achterliggende ordening van de wereld te achterhalen.
Maar ik weet niet of ik een wetenschapper ben die zich met wetenschappelijke methodieken verdiept op een smal vakgebiedje. Ik denk het eigenlijk niet. Het gaat me ook niet lukken, omdat ik het naast mijn baan moet doen.
Maar vooral het Noach verhaal blijft me inspireren. Daar kan ik me verder in verdiepen. Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig geworden naar Noach verhalen in andere culturen.
