Op Buitenkunst werd dit jaar in de laatste week het Pop-Art Statement van Claes Oldenburg voorgelezen. Met aan alle workshopgevers de opdracht om iets met een statement te doen.
Tijdens de Shakespeare-schrijfworkshop heb ik dit gemaakt:
I am for an art that is hidden and forgotten,
Diep verstopt in donkere kelders van muffe musea.
Verdrukt en verdrongen, vergeten en verloren,
Daarvoor maak ik mijn kunst.
Ik beschrijf een kleitablet met spijkerschrift
en begraaf hem in de aarde.
Het is geen boodschap aan de kunstenaar of kunstkoper,
Niet aan de museumdirecteur of de kunstdocent,
Ik schrijf een bericht aan de toekomst.
Op deze plek hier in het bos begraaf ik mijn kleitablet,
Diep in het bos, diep in de grond, waar niemand gaat zoeken.
Nineveh, vernield in de oudheid, geplunderd en vernield. Steeds weer opnieuw, en vergeten. Gevonden door de Britten en geplunderd. Door IS opnieuw geplunderd en vernield. Veroverd, geplunderd, vernield. Opbouwen en afbreken, opbouwen en afbreken, wij zijn kinderen die spelen met blokken.
Daarom stuur ik geen flessenpost, want mijn fles
kan gevonden worden, aangespoeld aan het strand,
Nee, ik begraaf mijn kleitablet hier in dit bos,
Zonder dat iemand het ziet, en ik vertel het aan niemand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten