Het lezen van de voortekenen, het voorspellen van de toekomst, is onverminderd populair. Niet alleen bij tante Mien die elke week de horoscoop leest in de krant, maar vooral ook bij wereldleiders en met name bij CEO's van multinationale bedrijven.
Laten we futurologie eens vergelijken met de studie der voortekenen van de Mesopotamiërs.
Voor futurologie is mijn bron vooral de Engelstalige Wikipedia. Daarin wordt het aangeduid als "futures studies" of "foresight".
Futurologie wordt in allerlei vormen aangeboden op universiteiten, maar meestal als onderdeel van andere studies zoals management en economie. Als op zich zelf staande studie wordt het maar op enkele universiteiten wereldwijd aangeboden.
Waarom zo weinig. Terwijl men er al meer dan 100 jaar over praat. H.G. Wells heeft de term "future studies" bedacht in 1901, en hij jarenlang getracht om er een serieuze wetenschap van te maken.
Waarom is dit toch lastig gebleken, en wat deden de Mesopotamiërs beter?
Het blijkt bij future studies lastig overeenstemming te vinden over een methodologie. De Mesopotamiërs hadden een zeer eenduidige breed geaccepteerde methode. Eén nul voor de Mesopotamiërs.
Het blijkt bij future studies lastig te zijn om overeenstemming te vinden over het aan te bieden lesprogramma (curriculum). De Mesopotamiërs hadden een vast stramien van opleiden. Men moest het lastige spijkerschrift tot in al zijn finesses kennen, men moest enorme lijsten uit het hoofd leren. Daar werd mee begonnen op zeer jonge leeftijd. Deze opleidingsmethode heeft meer dan 2000 jaar standgehouden. Twee nul voor de Mesopotamiërs
Op Wikipedia staat bij de afbakening van future studies dat bovennatuurlijke middelen niet zijn toegestaan. Maar welke middelen worden dan gebruikt?
Voor de hand liggend zijn de modern "wetenschappelijke" middelen extrapolatie en statistiek. Maar de resultaten hiervan bleken al snel waardeloos. Op Wikipedia staat een lange lijst van middelen om toekomst te voorspellen. Zie hieronder. Maar leveren deze methoden betrouwbaardere resultaten op dan het lezen van een schapenlever? En is het relevant dat er een betrouwbaar resultaat uit komt?
Koning Ashurbanipal had een heel team van toekomstvoorspellers verzameld. Het was de bedoeling dat de voorspellers richting gaven aan zijn beleid. In die zin lijken ze op het legertje adviseurs dat een moderne president om zich heen heeft. De president bepaald zelf naar wie hij luistert. En als het hem niet bevalt ontslaat hij de adviseur. Maakt het dan uit of die adviseur een betrouwbaar toekomstscenario heeft, of is het belangrijker dat hij goed kan inschatten wat de president wil horen.
De wetenschap kan dat in elke geval niet momenteel. Met name in de VS staat wetenschap momenteel in het verdomhoekje. Maar ook in veel andere landen worden "wetenschappelijk" verkregen scenario's als bijzaak beschouwd. Als het om klimaatverandering gaat is de wil om echt grote stappen te zetten nog erg ver weg. Er zijn wel wat stapjes gemaakt, zoals het klimaatakkoord. Eerst moet de olie op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten