vrijdag 7 februari 2020

Excursie Brussel Parijs dag 5

Alweer de laatste dag. Morgenochtend om 9 uur stappen we in de bus.
Vanmorgen is het weer gelukt om in de drukke metro mijn portemonnee niet te laten stelen. En vanmiddag begon ik me zowaar veilig te voelen. Dat bewijst maar weer dat je dingen waar je bang voor bent geworden snel opnieuw moet doen. Zo dat was de tegeltjeswijsheid voor vandaag, nu de echte kleitablettenwijsheid:

Vandaag was ik ingedeeld bij de groep van professor Neumann We zijn begonnen bij de enorme lamassu's en wandreliefs die de fransen weggesleept hebben uit Khorsabad. Hans Neuman vertelde dat door de opgraafmethoden van de 19e eeuw helemaal niks meer te reconstrueren valt over de indeling van de paleizen en tempels. Reliefs werden zelfs in stukken gezaagd om weg te geven aan belangrijke relaties of om te verkopen.
Sargon II heeft in 713 voor Christus bevolen dat er een nieuwe hoofdstad moest komen. Die werd in een paar jaar gebouwd, maar kwam niet af omdat Sargon tijdens een veldtocht in Turkije onverwacht sneuvelde. Het lukte zelfs niet om hem in Assur te begraven. Zijn opvolger zag dat als een slecht teken of straf van de goden of ziets. Het is ook niet helemaal duidelijk hoe Sargon II op de troon is gekomen, zijn vader Salmanezer V werd vermoord. Wat wel duidelijk is, is dat die prachtige mooie nieuwe hoofdstad verlaten werd. De opvolger van Sargon II, Sanherib dus, bouwde een nieuwe hoofdstad: Nineveh.
Deze foto toont de reliefs en lamassu's in Louvre

Na het Louvre ben ik in de middagzon naar het Museum du Quaie Branly gegaan, gesticht door Chaques Chirac. 

Deze tekst hangt bij de ingang. Mijn eerste reactie was: die rechtse knakker heeft gewoon een nieuw museum gebouwd omdat hij in Parijs wil pronken met gestolen spullen uit de hele wereld. Neokoloniaal megalomane zelfverheerlijking.

Maar ik moest toch wel mijn links postmoderne onderbuikreactie wat nuanceren. Er waren drie bijzondere tijdelijke tentoonstellingen. Een tentoonstelling van een 20e eeuwse kunstenaar-verhalenverteller uit polynesië. Zijn tekeningen waren bewaard door een missionaris en langzamerhand is men gaan inzien dat die wat kinderlijk aandoende tekeningen enorme hedendaagse culturele waarde hebben. Een deel van de tekeningen wordt bewaard in het Vaticaan. Hij vertelt met zijn tekeningen oude verhalen en verhalen over de onderdrukking door de verschillende koloniale overheersers.
De tweede tentoonstelling ging over een steenrijke dame Helena Rubinstein die spulletjes uit de hele wereld heeft verzameld. Die tentoonstelling geeft een mooi inkijkje in de kunsthandel van de jaren 20 van de vorige eeuw. Het bijzondere van die dame is dat ze alles behoorlijk goed gedocumenteerd heeft, waardoor er nu toch nog wel wat informatie over herkomst en context aan de objecten is te koppelen. 

Dit is een foto van mevrouw Rubinstein in haar huiskamer.

De derde tentoonstelling ging over een fotograaf die in Cambodja vervallen luxe-villa's heeft bezocht. De Fransen hebben in de omgeving van Ankor Wat een stuk of 100 heel luxe villa's gebouwd in de koloniale tijd. De fotograaf had verwacht door oerwoud overwoekerde huizen aan te treffen. Ze waren wél vervallen, maar ook bewoond door arme Cambodjanen!




Verder natuurlijk in het museum het mooiste uit de hele wereld, waaronder een enorme muziekinstrumentenverzameling.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten