Excursie met universiteit Münster dag 2

Vanmorgen naar het museum in Brussel gegaan. We kregen eerst een introductie van een kwartier van Yana. Het blijkt dat het museum een keer of 5 van naam is veranderd. Ook recent is de naam veranderd. De islam afdeling was enorm in geinvesteeerd. Het nabije oosten was grotendeels hetzelfde als 2 jaar geleden, maar een beetje afgestoft. De archeoloog die mee is, heeft een heel interessante theorie waarom men in het middenoosten pre-islam erfgoed vernield. Dat is onze schuld. Wij hebben hen door middel van het kolonialisme beroofd van hun oude geschiedenis. Studie en bescherming van mesopotamisch erfgoed is een westers ding geworden. Het meeste spul is afgevoerd naar westerse musea en verzamelaars en heeft een westerse interpretatie gekregen. Mensen uit het middenoosten kunnen zich niet verbinden met die westerse interpretatie (Sumerische oercultuur die zich in de loop van de geschiedenis ontwikkeld heeft tot europeese beschaving).

Het is buitengewoon lastig om dit weer terug te draaien. De archeoloog heeft in oost Syrië jarenlang opgravingen gedaan aan het "Rode Huis". En hij heeft daarbij veel aan educatie gedaan bij de plaatselijke bevolking. Met als gevolg dat die plaatselijke bevolking uitstekend wist waar ze moesten graven toen IS dit deel van Syrië had veroverd en wilde plunderen. Het terrein van het Rode Huis is een gatenkaas geworden.
https://de.wikipedia.org/wiki/Tell_Schech_Hamad

Ook heel bijzonder: heel eenvoudige kommen uit de Uruk periode. In deze periode werden de eerste echt grote bouwwerken in de steden gebouwd en ontstond er voor het eerst een grote arbeidersklasse. Die arbeiders werden uitbetaald in graan en daarvoor werden deze kommetjes en masse geproduceerd. Een studente die mee was heeft in noord irak opgravingen gedaan en ze hoopt heel erg om ooit nog zo'n kommetje te vinden. Ze zien er uit alsof ze gisteren gebakken zijn. De vingerafdrukken zijn nog te zien. Ze zijn meer dan 5000 jaar oud. In het museum in Brussel ligt een stapeltje van deze kommen in een vitrine.



Ook fascinerend: Luristan brons. In de jaren 20 kwamen opeens allerlei bronzen voorwerpen in de antiekhandel. Niemand wist eigenlijk waar het vandaan kwam. Het bleek na veel zoeken uit West Iran te komen, Luristan. Daar waren graven geplunderd door de plaatselijke bevolking. Vooral de paardenbitten zijn fantastisch gemaakt.

https://en.wikipedia.org/wiki/Luristan_bronze





O